Вања Изова Велева е македонска поетеса, есеистка и публицистка од Струмица. Дипломирала на Универзитетот „Св. Кирил и Методиј“ во Скопје, на групата Македонска книжевност со јужнословенски книжевности. Магистрирала на Институтот за македонска литература при Универзитетот „Св. Кирил и Методиј“ во Скопје, на студиската програма Културолошки студии во книжевноста, и се здобила со звање магистер по културологија. Член на Друштвото на писателите на Македонија од 1995 година. Ги објавила книгите поезија: Вентил во постоењето, 1993, Смртта на рибата, 1995, Зашиени грла, 1997, Правта не зборува, 2002, Плач во кутија, 2007, Бездна угоре, 2010, Позајмена прашина, 2013, Безмалку, избор, 2016, Чекор по жица, 2017. Автор е и на прозните записи: Неколку легенди за Струма, 2011 г., на книгата Жената и каменот, 2013 г. (магистерски труд), како и на документарен филм за Дојрана. Коавтор е на монографското издание Чекори по ѕвездените штици. Застапена е во повеќе антологии. Дел од нејзината поезија е препеана на англиски, француски, српски, словенечки, шпански, бугарски, полски и руски јазик.
Шеќерна песна Сè уште го паметамвкусот на шеќерот што баба мини го ронеше врз парчето леб.Секое зрно беше зрно љубовнасмевка и спокој.Го паметам белиот шеќерод ...
